Nakon što nas je početkom godine napustila Ursula Legvin, najveća autorica fantastike i jedna od legendi iste, žena koja je izazvala revoluciju u žanru svojim pisanjem i tematikom, 8. marta je otišla još jedna veličina, Kejt Vilhelm. Gotovo simbolično, otišla je na Dan žena.
Osim naučnom fantastikom i fantazijom, bavila se i pisanjem misterija. Zapravo, njen prvi objavljeni roman, Gorče od smrti iz 1963, bio je krimi misterija, a ima čak i dva serijala u tom žanru. Jedan o Barbari Holovej, drugi o Čarliju Miklstouneu i Konstans Lajdl. Pored ovoga ima još nekoliko krimi romana nevezanih za ove serijale.
Njen prvi roman iz oblasti naučne fantastike je Klon iz 1965. Bila je urednik dvije zbirke priča, a pomagala je suprugu Dejmonu Najtu u kreativnim radionicama koje su iznjedrile brojne pisce kao i u uređivanju zbirki priča. Inače je dobitnica nagrada uglednih nagrada Hugo, Nebula i Lokus.
Najpoznatiji roman joj je S golih pustih kora gdje pojahu ptice iz 1976, priča o kloniranju u postapokaliptičnom društvu za čiji je naslov posuđen citat iz Šekspirovog soneta 73. Za njega je dobila nagrade Hugo i Lokus, bila nominovana za Nebulu. Kratke priče su joj izlazile po brojnim antologijama i časopisima još od 1956. Na našim prostorima njeni radovi su se mogli naći po časopisima kao što su Alef, Emitor, Futura i Politikin zabavnik.
Međutim, ono po čemu je Vilhelm bila najpoznatija jeste njen rad s autorima i suprugom, kao i zaslugama na polju dizanja renomea fantastici kao žanru u Americi. Neki od pisaca koji su prošli kroz njihove radionice su En Mekafri, Džordž R.R. Martin, Nil Gejmen, Glen Kuk, Džef Vandermir i brojni drugi. Njenim odlaskom, svijet je ostao bez još jednog velikog imena fantastike i velike spisateljice.
U nastavku možete pročitati jednu od njenih priča koja je preuzeta sa sajta sf-priče.
Napršnjacima, viljuškama i nadom (With Thimbles, With Forks and Hope, 1981.)